Met je T-shirtje in de sneeuw...

Het weer in Vancouver is de laatste week een beetje willekeurig, net zoals mijn belevenissen en humeur. De ene dag loop je lekker in de zon en is alles ineens mooi, terwijl je de volgende dag wakker wordt met witte straten en een luchtemperatuur van
-8. Ik snap er niks van, evenals het feit dat deze week vanalles mis ging. Sleutel kwijt, laptop dood en fotoshoot verneukt.
Iedereen die ik spreek geeft de heftige volle maan de schuld, dus waarschijnlijk is het gewoon even een tijdelijk dal waarin de Vancouverites zich bevinden.

Maar, mischien komt het ook door licht tekort, aangezien ik flink wat dagen foto's heb geprint in de donkere kamer. Ik ben toch wel blij met een aantal fotos en het plan is dan ook om mijn eerste profesionele fotoboek samen te gaan stellen. Maar daarvoor moet ik eerst nog flink wat werk maken, wat de rede is dat ik volgende week een paar dagen naar de States vertek op avontuur. Na San Francisco ben ik reislustig geworden want er zijn veel gekke plekken in de states. Een andere rede is dat ik over een aantal weken geen toegang meer heb tot het fotolab, omdat mijn lessen dan officieel zijn afgelopen (en ik niet meer naar binnen mag!) Mooi is dat. Maar eerst ben ik jarig.

En maar goed dat ik op de kalender keek, want ik dacht eerst dat ik Zondag jarig zou zijn.
Zegt ineens iemand tegen me dat het Zaterdag is....en dat kopt. Ik voel me een demente ouwe vent.

Ik ga proberen een paar mensen uit te nodigen, om vervolgens een kleine "Dutch Pancake" party te houden! Vinden ze vast leuk van de clumsey European Dutchman (mijn nieuwe bijnaam.....)