Cameravrees?

Sinds ik hier ben heb ik mijn fototoestel nog geen enkele keer aangeraakt, waar ik me nu langzamerhand schuldig over begin te voelen. Normaal gesproken zit mn camera aan mn hand gelijmt en ben ik ready for action. Ik zit hier op mn nieuwe school en probeer alles en iedereen te leren kennen.
Toch wordt mijn vrijheid en geduld hier langzamerhand op de proef gesteld, aangezien je hier alles duizend keer moet chekken, regelen en weet ik veel wat. Te laat voor je les staat hier ongeveer gelijk aan drie zweepslagen. Als je niet oppast verleer je de AKI-Style snel hier! Iedereen is gestrest, vliegt door de gangen en werkt zich te pletter (school is pas vier dagen bezig!)

Daarom heb ik voor morgen een kleine therapie sessie bedacht: ik ga al mn zakgeld aan goedkope rolletjes uitgeven en lekker rondlopen en schieten, gewoon chill alsof ik in Enschede ben ofzo. Ik heb het nu al nodig na amper anderhalve week. Laat al die stressers hier maar op school zitten....