In de kunstwereld is het gebruikelijk dat een serie kunstwerken altijd gepaard gaat met een "Artist Statement". Een stuk tekst die vaak de intenties van de kunstenaar verhelderd. Een paar weken terug schreef mijn favo blogger Jorg er al een heel verhaal over (http://jmcolberg.com/weblog/2009/05/defining-ones-work.html) met een wat diepe blik op wat zo'n statement nu precies is.
Maar al te vaak is zo'n statement pure fraude, zoals hij al schreef. Knollen voor Citroenen verkopen (of hoe zeggen we dat ook alweer zo mooi?).
Een mooi verhaal dat volstaat met "Artspeak" wordt vaak gebruikt om een serie oninteresante foto's "bellangrijk" en interessant te maken. Hier op mijn school hebben ze daar een handje van. Praten, ja dat kunnen ze allemaal...maar zodra je de tekst weghaald maakt de helft foto's die bij de IKEA thuishoren en niet in een gallerie.
Ik kwam net langs een website van een fotografe die een prachtig verhaal had geschreven over een serie modellen fotos....
(....)
In a world where maximum media exposure is akin to success and image is everything, any and all television, magazine, cinema, and Internet coverage is important, sought after and in a sense, vital. Running from casting to casting, appearing on shows and getting their photographs taken, these women will stop at nothing to be noticed.
What are they ready to do to achieve their dream? How far will they go to achieve celebrity status? Who are these girls that come from all over the world. What drives them? What do they look like? Through body care, excessive aerobics, gym visits, and even plastic surgery, they try to create the perfect image that caters to the whims and demands of the cinema and star industry.
Following the casting trail, I easily established contact with some of the models I portray in these images and found others by creating a casting call on the Internet.
Het klinkt nu alsof ze een hele humane relaties met de modellen wilt aangaan, en wil laten zien dat het ook mensen zijn die hard voor hun bestaan vechten. Wie zijn ze, wat doen ze etc??
Maar de fotos zelf? Geen modellen in de gym, huilend aan de telefoon of een andere intieme manier van het echte leven laten zien. Nee, de modellen in de foto spelen gewoon modellen. Niet zichzelf. Wat ze eigenlijk laat zien is juist de wereld waar ze juist doorheen wou prikken. Maarja als je de bodem van de rivier wilt zien moet je duiken, niet in je bootje blijven zitten en proberen door het water heen te kijken.
Ga toch fietsen met dat statment van je ....jezus. En kijk ook even naar Phillip Lorca Di Corcia, die met een zelfde visuele aanpak wel interessante fotos maakte....Zal me niks verbazen als deze vrouw van emily carr komt :p http://www.anoush.ch/art-work/californication
1 opmerking:
Dat was een interessante log van die Jorg, daar ga ik vaker kijken! Heeft mij op deze grijze ochtend toch nog aardig wat inzichten verschaft!
Heb je nog meer interessante sites op dit gebied?
liefs Vera
Een reactie posten