New York - Dag 6 - Vechten tegen slaap

Ok - even een punt van frustratie voordat ik ga opschrijfen wat ik heb gedaan vandaag. Er ligt hier op mijn kamer een gast die de hele dag niks anders doet dan in bed liggen, en met zn vriendin skypt. Ik hoor niks anders als nerveus gelach en smakkende luchtkusjes. De rest van mn kamergenoten zitten met hoofdtelefoon en oordopjes in. Ik dacht dat je dit soort dingen alleen deet als je twaalf was?!! Kom op man, je zit in New York. Ga lekker naar buiten ofzo!

Maargoed, gelukkig heb ik wel mijn week buiten de hostelmuren doorgebracht - zodat ik niet gillend gek werd. Maar ondanks dat ben ik echt kapot. Toch heb ik vandaag nog een paar leuke dingen gedaan.

Vannochtend begon ik met een ontbijt met Leeta Harding, een fotografe die voor o.a. Index en Vice magazine werkt. Ze gaf een paar weken terug een lezing op Emily Carr, en nodigde mij uit om met haar wat af te spreken in NY, aangezien ze daar woont. Jammer genoeg had ze het erg druk, waardoor het maar een korte afspraak was, maar wel erg leuk en interessant wat ze allemaal had te vertellen over fotografie. Ze was o.a. de eerste fotograaf die een shoot deed met miss Lost-In-translation-Scarlett-Johanson!
Ze was erg geintereseerd, en wil graag mijn werk zien, dus dat ga ik haar opsturen! (Leeta, niet scarlet johanson)

Na deze lunch ben ik naar het International Center of Photography gegaan, om een paar foto-exposities uit te chekken, ik kon al amper mijn ogen openhouden - want ik was echt moe na een week non-stop action. Daarna ben ik dan ook maar in Central Park gecrashed, maar heb mezelf nog wel even naar een paar galleries gesleept in Chelsea.
Toen was ik echt te dood om nog iets te doen, en ben ik de metro ingerolt naar het Hostel. Geen verkeerde keuze, want dr zat echt een geniale pizzeria om de hoek! Na mijn eerste hap van mijn pizza grasmat (Mozzerella/Rucolla met een lichte olijfolie/citroen dressing) wou ik bijna opstaan en aplaudiseren. Nog nooit heb ik een pizza gehad waarbij alle ingredienten samen een ultieme maar subtiele smaaksensatie creeren (anders dan "gewoon" zout) Eindelijk gaf ik een welverdiende fooi aan het restaurant (die ik weer terugkreeg gekgenoeg) maar anders dan dat heb ik geleerd - fuck manhattan - voor goed spul moet je de New York neighbourhoods in!

Nou, leuk he? Morgen om 8 uur sochtends vliegen. Ik ga proberen een paar minuten slaap te krijgen voordat ik weer terug moet met mijn 50 kilo backpack met maar 1 ding voor over je schouder (andere is afgebroken) Fok. Hopelijk ben ik morgen avond weer veilig terug in sushistad nummer 1.

Vergelijk en huiver

Ja niet heel gek dat er gister serieus paniek was....

...

Eerste klas mongolen hier in Amerika

P.s. Dr is een of ander zoetsappig stelletje aan het skypen in mn hostelkamer - Ik wordt gek!

Timing

Terwijl sander door Boston aan het fietsen was, bleek er in New York vette paniek te zijn! Wat bleek - er vloog een halfuurlang een boeing 747 rakelings over New York City....



Het filmpje liegt er niet om, en veel gebouwn in de stad zijn dan ook meteen ge-evacueerd. Wat bleek nou - ze waren fotos aan het maken voor een of andere presidentiele campagne. Volgens mij werd de boeing tegen de skyline van Manhattan gefotografeerd. Meneer president had het echter niet aan de inwoners van Manhattan laten weten, dus paniek was er zeker.

We kunnen er nu tenminste om lachen, maar wat een timming maar weer. Ik baal stieken wel dat ik er niet was die dag, want dit was goud fotomatriaal geweest...

New York dag 2/3/4 ....en natuurlijk ook nog Boston.

Nou, mijn goede voornemen om over elke dag een heel verslag te doen is alweer mislukt.
Ik kom elke avond thuis met meer tenen dan dat ik weg ging (Blaren), en voel me dan als een uitgewrongen handdoek. New York is een leuk stadje, maar ik ben blij als ik straks weer terug ben naar mijn pitoreske bergdorpje Vancouver.
Hier een aantal ervaringen in losse punten, zodat je een idee krijgt waar ik mijn studiefinanciering aan heb uitgegeven de afgelopen dagen...


- Het MOMA! Mijn kunstgeschiedenis boek kwam tot leven, en ook mijn grote droom: Ik heb eindelijk schilderijen van Edward Hopper in het echt gezien. En ja - de Dali's, Picasso's en Warholls waren er ook. Er was ook een mooie foto expositie - en het gebouw is tof (de daktuin met standbeelden maakte het af)

- Chelsea! - Niet normaal. Gewoon straten vol met ALLEEN MAAR galleries. Niks anders. Je hopte werkelijk van deur naar deur, met meer kunst dan je aankon. Het werd mij dan ook al snel teveel en blaaste af met een New York pizza en biertje op een terras in de zon.

- Het Weer! Elke dag warmer. Vandaag 35 graden downtown - veel te warm eigenlijk. Maar Sander heeft welliswaar al een kleurtje :) Oh ook gratis natuurlijk

- MET! (Metropolitan Museum of Art) Na het MOMA en Chelsea, ben ik dezelfde dag ook nog ff vrolijk het MET ingelopen. Het was tegen de avond, en er speelde een klassiek orkest. Het MET is echt het meest Aso-american museum ooit (asociale amerikanen bedoel ik hiermee). Alles wat bellangrijk is uit Europa is op een schip gezet naar New York. Van intieme portretten van Rembrand tot een hele egyptische tempel.....Nu moest ik uitgesproken helemaal naar New York komen om schilderijen van Vermeer te zien!!!! Terwijl ik in Zoetermeer 10 minuten van Vermeers woonplaats woonde.

- Central Park! Ook gratis - maar niet zo leuk als het zondag is en heel de stad besluit om daar te gaan chillen. Ik moest een beetje aan die scene van lord of the rings denken als al die Orks voor die ene muur in de regen verzamelde.

- Coney Island! Coney island is ongeveer gecreerd met de volgende formule: Walibi Flevoland meets Scheveningen meets atoombom .
Het resulteerde in het meest vage strand waar ik ooit ben geweest. Leeg - Kaal - Verlaten draaimolens - spookachtige geluiden - ineens veel drukte omdat er werd gefilmt - verlate spelletjeshallen en een roestig reuzenrad. De sfeer was bijna eng - terwijl het vrolijk en zonnig was....Ik moest dan ook maar snel bier kopen en opdrinken om bij te komen. Kijk maar eens op de site van http://www.granser.de/granser.html Die heeft een van mijn favoriete boeken gemaakt over dit gekke plekje. Natuurlijk heb ik de traditie gevolgd en een paar rolletjes dr op leeggeknalt....
Daarnaast was 30 graden + zee natuurlijk ook niet slecht - dus ik heb nog ff lekker op het strand gelegen toen mn rolletjes op waren.

-Boston! Ook heel leuk :) Ik ben voor een dagje naar Boston gegaan om Jolien op te bezoeken. We hebben de Nederlander uitgehangen, en de hele dag door Boston gefietst! Best lachen - want niemand fietst daar, dus dat resulteerde in veel "gevaarlijke" verkeerssituaties (voor de autos dan) We hebben vooral lekker veel rondgehangen en bijgepraat .....Het leek net alsof ik weer terug was in Enschede voor een dag, maar dan een getransformeed upperclass Enschede met amerikaanse trekjes. En de Dunkin Donuts! (grapje voor Jolien :P)

- Boston Cheescake Factory. Ok - In mijn top 10 van vaagste restaurants ooit - scoort deze net iets minder hoog dan mijn Chinese-dining experience in Seattle (10 jarige kinderen die je ID komen chekken voordat ze je bier geven - met kut-ringtone muziek op de achtergrond! )
Maar....Bostons Cheescake factory was: Mega groot - mega Bling - Mega lekker - Maar ook mega nep....Stel je Amerika voor zoals je denkt dat het is, en zo was het dan ook.... Comprendre Amigo??

- De brug van Brooklyn (AKA Brooklyn Bridge). Hikingspullen gekocht, wandelschoenen aangetrokken, overlevingspaket meegesjouwt - maar het was allemaal niet nodig. Van Brooklyn naar Manhattan was veel minder lang als ik dacht! In een half uurtje loop je via een toffe oude brug van de ene naar de andere kant. Ik heb nog een experimenteel fotoproject op deze wandelling losgelaten - dus die zien jullie hier over een paar weken wel hier verschijnen.

- De brug van Manhattan! Savonds teruggelopen over een andere brug, maar die was alleen maar kut. Uitzicht was echter niet kut - want dat was die van de Manhattan Skyline. En dan snachts. Lichtshow gratis en voor niets.

- Lopen! En voor de rest heb ik ook nog heeel veel gelopen, en heel erg veel rondgereist in de metro, de bus en dus gelopen. lopen lopen lopen, en kijken kijken kijken. En af en toe een fototje. Pfff....morgen mijn laatste dagje - en ik ben blij. New York kan je niet langer dan een week aan als je niet heel hard chilled tussendoor.... Als je nog suggesties hebt voor wat ik morgen moet zien/doen/ervaren/meemaken laat het me dan weten....









-

The New York diary - Dag 1

Ok - voordat ik in details treed over hoe leuk de eerste dag was - moet ik het even over mijn nacht in het hostel hebben. Ik wil dat je even iets voor mij doet.

Roep je vader, moeder of beste vriend(in), en geef hem/haar een stuk karton.
Nee wacht. Iets van textiel. Een stuk linnen ofzo. Of een oud gordijn. Ok?
Doe nu je ogen dicht, en stel je voor dat je heerlijk gaat slapen na een lange dag werken. Op het moment dat je denkt in de boot genaamt "Slaap" weg te varen, moet je vader/moeder/vriend(in) het karton of doek scheuren. Heel hard. Zo hard als die kan.
Herhaal dit een uur. Zo voelde ik mij vannacht

3/6 hostelgenoten snurkte.
Hard
Heel hard.
Alsof er een regenwoud werd omgezaagd.

Wonder boven wonder werd ik na minimale slaap alsnog met een glimlach op mn gezicht wakker. New York wacht op mij dacht ik!!! Nadat ik eerst de buurt om het hostel had afgespeurt voor een slot (je moet namelijk een eigen slot kopen voor je kluisje hier) wachte ik ongeduldig in de Metro op de L lijn. Toen dat ding eindelijk aankwam, kwam er een Mariachi Band aanlopen - die spontaan gingen spelen (en geld gingen vragen natuurlijk) in de Metro. Ik vond New York al meteen helemaal goed.
Na ergens op een willekeurige halte in Manhattan te zijn uitgestapt - was ik de eerste twee uur gedesorienteerd. Niet zozeer omdat het heel druk was ofzo, maar meer omdat ik de half gare kaart die ik in Canada had gekocht niet begreep.

Ik besloot dan ook maar alles op "Oog" te doen, en zag het Empire state building. Mijn eerste plan was dan ook om daar naar boven te gaan om me te orienteren op de stad. Na een uur lopen eindelijk te zijn aangekomen; bleek het gebouw in kwestie helemaal niet de Empire State te zijn, maar de Crystler building. Wat zullen we nou beleven dacht ik??? Na drie keer nagekeken te hebben hoe de vork in de steel zat - blijkt dat er verschillende gebouwen in NY zijn die verdacht veel weg hebben van de Empire state. En dat gebouw is ook nog best wel lelijk in vergelijking met het Chrystler gebouw . Nu schrijf ik even met hoofdletters: TIP VOOR ALS JE OOIT NAAR NY GAAT: WEES NET ZO DOM ALS MIJ EN GA LEKKER IN HET CHRYSTLER GEBOUW OP HET OBSERVATIEDEK STAAN.
Het Empire state building is namelijk de Droomvlucht van NYC. Dat betekend dat ik na nog een uur gelopen te hebben, fokkin 93 minuten in de rij heb moeten staan om met de lift naar boven te mogen. EN TOEN OOK NOG EENS 20 MIN OM OP HET OBSERVATIEDEK te kunnen. Nou was het uitzicht wel mooi. Nou ja; eigenlijk wel indrukwekkend; maar of dat nu 18 dollar + twee uur wachten waard was? Tenzij je er op geilt dat King Kong ooit op het dak heeft gezeten, of verzot ben op Sleepless in Seattle (gaap) neem jelekker een ander gebouw......

Na een wat stomme start - besloot ik de rest van de dag gewoon lekker rond te lopen en geen geld meer te betalen. Dus toen ben ik naar Times Square gegaan ben ik naar het WTC plekje geweest (bouwput - helemaal niks aan, maar natuurlijk wel indrukwekkend om te bedenken wat daar allemaal is gebeurd) en heb ik in een of ander park gezeten. Het was 20 graden, zonnetje - helemaal perfect. Ik weet niet wat voor weer het morgen word - maar ik zorg dat ik de hele dag rond central park te vinden ben als het weer net zo mooi word.
Tegen de namiddag ben ik naar beneden gelopen - naar het puntje van manhattan - (mooi zo langs het water) en heb ik de gratis Ferry genomen naar Staten Island. Je ziet dan de Skyline van New York + Vrijheidsbeeld+ Ellis Island voor nop.
Boot weer terug genomen en toen naar Wallstreet gelopen - wat trouwens wel gaaf was.
En ook gek. Want wat blijkt: Toen de hollanders voor het eerst in New York kwamen hebben ze daar hun eerste huizen gebouwd. Nu zijn er gewoon een paar kleine straatjes met Amsterdamse geveltjes - midden tussen de wolkenkrabbers! Nog vager was dat ik rond 7 uur kwam, en alle zakenmannen in deze kleine straatjes bier stonden te drinken. Ik kon mn kont niet keren zonder tegen iemand in Designer pak aan te stoten. Wallstreet en het hele financial district heeft zowiezo hele nauwe straten, dus je hebt het idee dat je door bergkloven heenloopt. En de gebouwen in NYC groot? Nou dat vind ik wel meevallen (maar mischien omdat ik in Seattle geweest ben - daar stonden ook gebouwen van bijna 300 meter)

Toen werd het al behoorlijk donker, en ben ik bij een of andere Italiaan gecrashed omdat ik niet meer kon lopen van de blaren (auw) Na wat eten dus nog even op Times Square geweest (waar ineens opvallend veel Nederlanders waren) en toen naar het Hostel.

Op de verlanglijst staan nu nog 4 museums (ICP, MOMA, MET en WITNEY) - Chelsea (straten vol met de beste galleries van de wereld! ) lopen over de Brooklyn Bridge - Coney Island - Central Park - en koffie met Leeta Harding - een fotografe uit New York die in Vancouver een lezing gaf. Heb haar voor de grap gemailed of ze zin had om wat te drinken (ja hallo - je moet toch netwerken als kunstenaar) en ze zei:..... JA, leuk! Mooi :)

Pfff - ik ben beniewd hoe ik er over een week bijloop trouwens. New York is een continuen zwengel aan je hendel - die net zolang doorgaat todat ie afbreekt. Wat een energie hier!! Inspiratievol :) Maar ik heb mn eerste serieuze blaar + bijbehorende bloeduitstorting al - en dat doet pijn!!

Oh en nog een P.s. hier op de voorgrond het Chrysler en op de achtergrond de Empire state. Oordeel zelf welke beter is ;)

10 redenen waarom ik de laatste tijd niet hebt "Geblogged"

1. Ik had mn laatste week school vorige week - beetje gekkenhuis - gemiddeld 12 uur per dag in de Donkere kamer zorgde voor licht tekort, akkefiefjes op school (hoe vertaal je dat woord nou weer in het engels?) en vooral stress - een no-go voor mn blog.

2. Mn verblijf in Vancouver verlengen - Want Sander mag gratis zomercourses volgen op Emily Carr. En ik ben natuurlijk een van de weinige die liever naar school gaat dan iets anders doen.

3. Dakloosheid - Op het moment van schrijfen heb ik nog precies twee weken onderdak op deze planeet. Daarna moet nog maar blijken hoe ik ga overleven in Vancouver. Kamerzoeken is deze week mijn number one bezigheid.

4. Het is buiten 26 graden, de zon schijnt, de bloesems zijn in bloei, wie gaat er dan binnen zitten met een laptop.

5. Sander dus - want die is opzoek naar een kamer.

6. Revival uit mn jeugd. Ik kijk de laatste tijd weer Indiana Jones, luister 2 Unlimited en aanverwante en probeer heel Jurassic Park op mn hardeschijf te krijgen. Volgens mij wordt ik oud - en seniel...uhh ik bedoel sentimenteel.

7. Voetballen met Nick - wat enigzins ook op buitenspelen uit mn jeugd lijkt.(alleen hebben we 9 van de 10 keer geen voetbal en dan gebruiken we alle andere -enigzins vierkante- voorwerpen die we kunnen vinden)

8. Mn trip naar New York City plannen - over enkele dagen loop ik met mn camera rond in Manhattan (Dat wordt LEUK!!!)

9. Een expositie plannen downtown. Sinds een week is er het idee om een grote ge-ensceneerde fotografie expositie te houden ergens midden in de stad. Kansen zagen er goed uit, todat we hoorde dat de gallerie alleen voor vrouwen is. Andere opties worden gezocht.

10. Vooral genieten - lekker koffie drinken op het strand en mij verbazen hoe levendig Vancouver ineens is met de zon. Mooi plekje is het toch hoor!

And again....

lol, Ik ga echt een poster van deze band printen voordat ik naar huis ga.

Verliefd

Strak blauwe lucht: Chek
20 graden: Chek
Bloesems: Chek
Prachtig uitzicht op de bergen: Chek

Vancouver is ineens, totaal onverwacht, bijna perfect.
Het is hier onbeschrijfelijk mooi en goed als de zon schijnt.
Mix Zwitserland (De bergen) met een grote amerikaanse stad (De winkels), voeg een snufje San Francisco toe ( vegetatie en de feeling) en een paar druppels Spanje (het strand, de zee en de bootjes) en overgiet alles met pastelblauw en roze...dan weet je ongeveer hoe het hier is.

Een probleem alleen, ik heb er niet veel van meegekregen want ik stond de afgelopen twee dagen in de Donkere kamer. Dankzij die maloote eindbeoordelingen van deze week.

Ik heb maar een foto van een zonnig strand opgehangen als troost.

The van Wettum Studio

Afgelopen weekend had ik het even heel goed voor elkaar.
Ik had even heel brutaal een klaslokaal gekaapt, en vervolgens een hele set gebouwd, omdat ik spontaan een idee had voor een foto. Al mijn klasgenoten waren geschokeerd dat ik zomaar van alles aan het bouwen was - vond de bewaking dit wel goed? - maar ik vond dat ze gewoon niet moesten zeiken. Je zit op een kunstacademie, en daar moet dit kunnen vind ik.

Jason was zo onder de indruk dat hij me spontaan aanbood om te helpen, en toen had ik ineens een personal assistent. De camera, het licht, alles werd voor me klaargezet - waardoor ik simpelweg alleen wat veranderingen moest aanbrengen (de puntjes op de I) en klaar was kees. Ik heb nog nooit zo'n luxe en geoliede shoot gehad!

Het was mischien net zo'n zootje als mn kamer. Maar ik heb een voldaan gevoel. Fotos volgen, die worden morgen ontwikkeld. Hier twee "Making of" images. (Jason links en de acteur Aron rechts)

Preview

Ik heb gister al mijn schilderijen die ik hier heb gemaakt gefotografeerd. Nou ja "Alle" schilderijen - zoveel waren het er nou ook weer niet, maar toch best leuk om te zien of je enig vooruitgang hebt geboekt in drie maanden. Als ik in een beetje ruimte vind in mijn drukke schema zal ik ze online vinden. Hierboven alvast een voorproefje.

Over eten

Ik zit nu een dikke drie maanden in Canada, en er is een ding waar ik maar niet aan gewend kan raken. De eetcultuur. Er is een fundamenteel verschil met Europa, dat op veel meer niveaus de cultuur beinvloed dan je zou denken.

We zijn natuurlijk allemaal bekend met het cliche dat Noord Amerika een grote junk-food cultuur heeft. Dit is in grote dele ook waar. Er zijn talloze fastfood restaurants, vele male uitgebreider als in Nederland. Je kan hier allerlei verschillende burgers en patat krijgen, maar ook Taco’s, Burrito’s en natuurlijk aziatische fastfood als Sushi. Er zijn ook “gezondere” alternatieven, zeker in Vancouver, maar vaak wordt dan alsnog alles in de magnetron opgewarmt, en betaal je je blauw aan een biologische sandwich. Geloof me: in Vancouver ben je het goedkoopste af met elke avond Sushi of een Hamburger. En als ik dan rondvraag op school wat iedereen eet dan krijg ik ook precies deze twee dingen te horen. Maarja, in Nederland zijn er natuurlijkook genoeg studenten die op diepvriespizza leven. Dus het cliche van de fastfood cultuur is niet alleen geldig in Noord Amerika.

Wat echter wel het grote verschil is, is dat er in Europa ten eerste meer tijd wordt besteed aan eten, en ten tweede: dat het ook vaak een sociaal gebeuren is. Nu is dat in Nederland natuurlijk weer anders als in Zuid Europa, maar ik weet bijvoorbeeld dat ik in Enschede (en niet als enigste) er van hield om mensen uit te nodigen om te komen eten. Dan kon ik makkelijk een paar uur in de keuken staan, en vervolgens de hele avond eten en wijn drinken.Voor mij is het altijd een groot plezier om iets te maken en te delen met vrienden, en het geeft altijd een fijne en relaxte sfeer.

Eten in Noord Amerika wordt echter veel meer als een noodzakelijke en individualistsche bezigheid gezien. Als je honger hebt, dan ren je even naar een goedkope afhaal toko. Als er dan thuis wordt gegeten bied de kant-en-klaar-sectie in de supermarkt een uitkomst. Heeft de alberthein in Nederlands slechts een muur met diepvriesvakken; hier zijn het hele gangpaden met grote diepvrieskasten vol kant-en-klaar-genoegen. En het is verslavend om op deze manier te eten. Ik ga hier elke avond uit eten, en vaak als ik me moe en suf voel dan ben ik geneigd eerder voor een burger te gaan dan even een gezonde maaltijd te vinden. Ook mijn deutsche freund Nick geeft toe dat hij hier gemiddeld twee keer in de week naar Vera’s burgers gaat, terwijl die mischien in Duitsland 1x in de maand naar de Burger King ging met schuldgevoel.

Ik denk dat de individualistsche manier van eten, fundamenteel is voor het sociale relaties in Canada. Snel - oppervlakkig - en alleen als iets echt bind (Je huisgenoten - of echte vrienden) dan wordt er meer tijd genomen.

Eigenlijk is de beste illustratie voor dit alles het volgende voorbeeld; In Nederland zie je maar bar weinig mensen met take-out koffie rondrennen (alleen op het station). Want als je trek hebt in koffie, dan ga je met een goede vriend even gezellig koffiedrinken in een cafe.
Hier in Canada is om de drie meter een starbucks, en rennen mensen in en uit voor een shotje koffie. Als ze dan de tijd nemen om te zitten, dan is de laptop mee - of een goedkoop boek - en wordt er eenzaam een Grande Skinny Moccha late gedronken. Je bent echt verbaasd hoeveel mensen hier alleen in een cafe zitten. Mocht je dan een keer uitgenodigd worden om koffie te drinken met iemand - dan zit er vaak wat anders achter.

Ik vond laatst een heel klein briefje in mn kluisje, van een meisje of ik mischien “een keerte koffie” met haar wou drinken ... - Nou dan weet je al hoe laat het is.

Fotografie en Schilderen

Ik heb hier in Canada een dubbel leven. In het weekend en aan het begin van de week ben ik veel bezig met fotografie. Ik lees er veel over, spendeer veel tijd in de donkere kamer en maak plannen voor fotoshoots of (korte)trips om fotos te schieten.

Zo tegen Woensdag avond moet ik echter de knop omzetten, omdat ik op Donderdag altijd schilderles heb. Ik vind het altijd een gek moment, omdat ik weet dat ik echt een paar dagen met schilderen moet bezig zijn wil ik een fatsoenlijk resultaat behalen.
Die dagen voelen echter als "terug in de tijd" en beleef ik mijn Schilderlessen alsof ik weer in het eerste jaar zit. Ik kan experimenteren en ontdekken wat ik wil. Iets wat ik (nu al) begin te missen in mijn fotowerk - waar ik me zorgen om maak) Want tenslotte bevind ik mij nog op school en moet alles nog een ontdekking of experiment zijn. En ik moet ook plezier hebben in mijn werk, iets wat ik bij fotografie nu even niet ervaar. Mischien neem ik het te serieus?? Ik vind het namelijk een zeer moeilijk medium, zeker als het om Kunstfotografie gaat. Want waneer is een kunstfoto dan een kunstfoto? Vaak worden mijn fotos ook als "afstandelijk" en "Niet emotioneel" beschreven. Een ander interessant punt. (


Anyway; lang verhaal kort; ik kwam nog langs een goed interview van een fotograaf die het medium "Shilderen" en "Fotografie" passend vergelijkt met de perceptie die mensen hebben als het om kunst gaat. Want een schilderij wordt al veel sneller als kunst gezien dan een foto. En ook wordt een schilderij al veel sneller als "persoonlijk door de kunstenaar" aangezien als een fototje. Het zal mijn meeste bloglezers waarschijnlijk worst wezen, die willen gewoon weten wat ik nu weer heb uitgevroten in Canada, maar ik deel het even met de paar fotografie mensen die hier af en toe een kijkje nemen.

With painting and sculpture, along with writing, their is an inherent acknowledgment of the time the author spent producing the final product, which therefore serves as a much more intimate medium of exchange between the viewer and the creator. Photography on the other hand only depicts the surface of time, namely the miniscule, cropped moment available only to the lens of the camera. The time the artist spent in the depicted space framing the scene, and later developing the film and printing, is both figuratively and literally washed away and lost in the final product. So the viewer really only has their own frame of reference relative to the image at hand, without any sign of the artist's emotion or interaction with the object—something readily apparent in painting and sculpture where texture and material manipulation reveal the artist's interaction over time. This is not always negative I think, because the viewer is left alone to their own interpretations, but I think art is really valuable when the viewer gets to know the artist and where they are coming from. This is where a photographer must relate their subjectivity to the viewer through content and composition. (....)